بیمارستان‌ها مراکز پشتیبانی می‌باشند که در زمان نیاز به مراقب‌های پزشکی به آنها نیازمندیم. در صورتی که قطعی برق در این مراکز رخ دهد، نیازمند نیروی برق پشتیبانی می‌باشیم تا وقفه‌ای در عملکرد تجهیزات‌ای که برای حفظ و نجات انسان‌ها ضروری می‌باشند واقع نشود. اینجاست که اهمیت ژنراتورها نمود می‌نماید. در زمان قطعی برق، بیمارستان‌ها معمولا همیشه از یک ژنراتور پشتیبان برای راه‌اندازی سیستم خود بهره می‌برند. نیاز به ژنراتورها در حوزه سلامت از اهمیت به سزایی برخوردار است. چه قطعی برق یک قطعی معمولی باشد و چه بواسطه توفان رخ داده باشد، مردم نیازمند آن می‌باشند که از عدم قطعی توان در بیمارستان‌ها، از طریق یک منبع جایگزین، مطمئن گردند. برخلاف ژنراتورهایی که مردم در خانه‌هایشان از آن بهره می‌برند، ژنراتورهای حوزه سلامت از نوعی دیگر می‌باشند.

ژنراتورهایی که در بیمارستان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند ۲ نوع اصلی دارند. نوع اول گازسوز می‌باشد که تعداد زیادی از شرکت‌های تامین کننده برق آن را به عنوان یک سرویس پشتیبانی اضطراری در نظر نمی‌گیرند. فرآیند نگهداری این دسته از ژنراتورها معمولا پردردسر و نیازمند سوخت رسانی مدام می‌باشند. نوع دوم دیزل ژنراتورها می‌باشند که یک تانکر پر از این نوع سوخت می‌تواند کل یک بیمارستان را به مدت ۸ ساعت روشن نگاه دارد. بر اساس سایز بیمارستان و میزان سوخت ذخیره شده، از این نوع ژنراتورها معمولا حداقل برای ۲۴ ساعت می تواند توان دریافت نمود.

شاید یکی از مهمترین مواردی که قطعی برق در آن نقش بسزایی برعهده دارد همین قطعی برق در بیمارستان ها باشد زیرا در صورت نبود برق در بیمارستان زندگی بیماران در خطر خواهد افتاد. مانیتورها، پهپ‌های اکسیژن و سایر تجهیزات ارزشمند از کار خواهند افتاد. خوشبختانه اکثر بیمارستان‌های مدرن امروزی مجهز به ژنراتورهای پشتیبان می‌باشند. یکی دیگر از نگرانی‌های عمده در زمان قطعی برق از کار افتادن ارتباطات مخابراتی می‌باشد که این مساله باعث می شود مردم قادر نباشنده در مواقع نیاز با اورژانس تماس حاصل نمایند. مورد دیگر از دست رفتن داده‌ها می باشد. هزاران فایل در صورت قطع شدن سرورها می توانند به راحتی برای همیشه از دست روند. بر این اساس مشخص است که نه تنها حوزه سلامت بلکه بانک ها، حوزه‌های اقتصادی و … نیز از این مساله مثتثنی نمی‌باشند.